كنتاكتور خازني اشنایدر الکتریک یک نوع کنتاکتور است که به جهت محدود كردن جريان لحظه ای که از تغذیه در زمان قطع و وصل خازن کشیده می‌شود کاربرد دارد. هنگام اتصال يا قطع خازن از شبكۀ اصلی جريان لحظهاي زيادي از كنتاكت هاي كنتاكتور در حال عبور هستند این امر باعث ايجاد جرقه در كنتاكت‌ها و در نهایت آسيب ديدن آنها مي‌شود بنابراین دلیل استفاده از کنتاکتور خازنی جلوگیری از این آسیب در مدارها و بانک های خازنی میباشد.
کنتاکتور خازنی از سه بخش اصلی مثل یک کنتاکتور معمولی به همراه کنتاکت کمکی که مخصوص کنتاکتور خازنی است و سیم های با مقاومت بالا تشکیل شده اند که وظیفه ی این سیمها اتصال کنتاکت های کمکی به کنتاکت های اصلی تشکیل شده است.
چگونه می توان کنتاکتور خازنی را وارد مدار کرد؟
کنتاکتور خازنی به وسیله ی رگولاتور هوشمند وارد مدار می شود. در واقع از بانک خازنی برای تامین توان راکتیو بارهای سلفی استفاده می شود. در زمان اتصال خازن ها به شبکه، جریان هجومی بسیار بالایی به آن ها وارد می شود که این امر اثرات مخربی روی خازن و کنتاکتور دارد. رگولاتور هوشمند می تواند توان راکتیو موردنیاز را اندازه گیری نماید. رگولاتور با اندازه گیری توان راکتیو موردنیاز به کنتاکتور خازنی فرمان ورود یا خروج تعدادی از خازن ها را ارسال می کند. به عنوان مثال برای ورود 9 خازن 25kVar به مدار، از 9 کنتاکتور خازنی و یک رگولاتور 8 پله استفاده می شود. برای هر خازن باید یک فیوز جداگانه قرار داده شود و تنها از یک مدار فرمان برای بانک خازنی می توان بهره برد.
کنتاکتور خازنی اشنایدر از چه بخش هایی تشکیل شده است؟
کنتاکتور خازنی اشنایدر یکی از انواع کنتاکتورهای اشنایدر است که در تابلوهای بانک خازنی به منظور راه اندازی خازن های قدرت مورد استفاده دارند. کنتاکتورهای معمولی دارای اجزایی بوبین و کنتاکت های اصلی و کنتاکت های کمکی، هستند اما این کنتکاتورها علاوه بر آن دارای شش قطعه سیم با مقاومت بالامی باشد. دلیل طراحی سیم های با مقاومت بالا، محدود کردن یا میرا کردن جریان هجومی هنگام شارژ اولیه خازن است. طراحی کنتاکت های کمکی روی کنتاکتور خازنی به صورتی است که از طریق سیم های با مقاومت بالا به کنتاکت های اصلی وصل شده اند. در واقع زمانی که ولتاژ به بوبین کنتاکتور خازنی وارد می شود، نخست کنتاکت های کمکی و بعد کنتاکت های اصلی بسته شده و خازن ها از طریق سیم های با مقاومت بالا شارژ اولیه می شوند. بعد از شارژ اولیه خازن ها، دیگر کنتاکت های اصلی وارد مدار شده و در این زمان کنتاکت های کمکی از مدار خارج می شوند. در مرحله ی آخر خازن ها توسط کنتاکت های اصلی کنتاکتور تغذیه می شوند.
