کنتاکتور بانک خازنی
خازنها به جهت بهبود بخشیدن به توان اکتیو به شبکه ورود میکنند تا اثر سلفی بارها با نزدیک شدن ضریب توان (نسبت توان اکتیو به توان ظاهری) به عددِ یک، خنثی شود. خازنها در ابتدا جریان بسیار بالایی از شبکه را به خود راه می دهند، این امر در نهایت به دستگاه آسیب می زند بنابراین بهتر است که این جریان محدود و کنترل شود.
باید ذکر شود که خازنها از طریق کنتاکتور به مدار ورود می کنند و باتوجه به این که از تیغه‌های کنتاکتور معمولی جریان بالا قابل عبورنیست بنابراین بهتر است از کنتاکتور خازنی (capacitor contactor/capacitor duty contactor) در سیستم‌های بانک خازنی به‌عنوان تجهیزی کلیدی استفاده شود. این تجهیز برای دمپ جریان هجومی (inrush current) و سوئیچینگ خازنها به‌منظور اصلاح ضریب توان (power factor correction/PFC) به‌کار می‌رود.
اجزای کنتاکتور خازنی
کنتاکتور خازنی از سه عضو اصلی تشکیل شده است که در صورت نبود هریک این کنتکانت عمل نخواهد کرد. این بخش ها شامل کنتاکتور معمولی، واحد سوئیچینگ خازنی (capacitor switching units) و سیم‌های مقاومت‌دار (damping resistor block) میباشند.
در ادامه با بخش‌های مختلف کنتاکتور خازنی آشنا می شویم.
بوبین
بوبینبخشی است که در نتیجه ی اتصال کنتاکتور به برق، میدان مغناطیسی در آن ایجاد می‌شود. در جریان این میدان مغناطیسی ب هسته متحرک به هسته ثابت جذب شده و پس از آن تیغه‌های کنتاکتور بسته می‌شود. و پس از آن در پی بسته شدن تیغه‌ها خازنها به مدار ورود می کنند.
بدنه
بدنه به بخشی گفته می شود که نگهدارنده بوبین و هسته کنتاکتور است. کنتاکتور به وسیله ی بدنه روی ریل نصب می‌شود.
کنتاکت‌های اصلی
کنتاکت های اصلی در واقع مسیر عبور جریانِ برق به خازنها می باشند.
سیم‌های مقاومت‌دار
این سیمها، وظیفه ی محدود کردن پیک اولیه جریان را دارند و عملکرد آن‌ها مشابه سلف است. این سیمها به‌صورت دوتایی در بالا و پایین با کنتاکت‌های کمکی سری شده‌اند.
واحد سوئیچینگ خازنی یا کنتاکت کمکی
واحد سوئیچینگ خازنی یا کنتاکت کمکی به‌صورت موازی با کنتاکت‌های اصلیِ کنتاکتور قرار دارند. آن‌ها مدت کوتاهی (حدود چند میلی ثانیه) زود‌تر از کنتاکت‌های اصلی، برای دمپِ جریانِ هجومی متصل می‌شوند.
عملکرد کنتاکتور خازنی
در ادامه عملکرد کنتاکتور خازنی را در حالت تحریک و عدم تحریک بررسی می‌کنیم.
کنتاکتور در حالت برق‌دار ( تحریک بوبین)
پس از برق‌دار شدن بوبین، کنتاکت‌های واحدِ سوئیچینگِ خازنی، چند میلی ثانیه زود‌تر از کنتاکت‌های اصلی بسته می‌شوند و خازنها را وارد مدار میکنند. در لحظه ابتدایی، جریان زیادی تمایل به عبور از خازنها دارد. این جریان مطابق شکل ۴ از سیم‌های مقاومت‌دار که با کنتاکت‌های کمکی سری شده‌اند، عبور می‌کند.
این سیمها به دلیل عملکرد مشابه سلف مانع تغییرات ناگهانی جریان می‌شوند، در‌نتیجه جریان ابتدایی محدود شده و بعد از آن کنتاکت‌های اصلی بسته می‌شوند و جریانِ دمپ شده از آن‌ها عبور می‌کند. سپس کنتاکت‌های کمکی به‌طور خودکار باز شده و از مدار خارج می‌شوند.
کنتاکتور در حالت بیبرق (عدم تحریک بوبین)
در حالت بیبرق کنتاکتها جریان خازنی را اصلا عبور نمی‌دهند و کنتاکتور برای یک چرخه جدید آماده است. کنتاکتها در حالت نرمال (عدم تحریک) باز هستند (NO) با تستِ بازر می‌توان آن‌ها کنتاکتها را کنترل و بررسی کرد. درزمان تحریک کنتاکتها بسته می‌شوند (NC) و درست پس از قطعِ جریانِ برق، دوباره به حالتِ اولیه ی خود باز میگردند.
